İnsan en güzel ve en etkileyici ve en kolay anlatımı gözleriyle yapar.
Sahi güzel insanlar hiç aynaya bakıp sordunuz mu kendinize” nasıl bakıyor gözlerim” diye?
Yaşadığımız şu günlere nasıl bakıyor gözleriniz?.. kapalı bir perde gibi mi hiç ışık sızdırmayan? Yoksa karamsarlıkla mı?
Evde kalmak zorunda olanlara,
İşe gitmek zorunda olanlara,
İnsansız caddelere,
Kapalı dükkanlara,
Üretim yapamayan fabrikalara,
İşten çıkarılan insanlara,
Nasıl bakıyor gözleriniz?… Ne görüyorsunuz bakışlarınızda? Endişe mi, korku mu, acı mı?…
Çöplükten ekmek toplayan çocuklara,
Banka kapılarında sıra bekleyen yaşlılara,
Sahipsiz hastalara,
İş-kur önlerinde işsiz kalıp derdini anlatamayanlara,
Nasıl bakıyor gözleriniz?.. Ne var gözlerinizde?.. Elem mi, umutsuzluk mu?
Şehir Işık’larına, gündüze, geceye, dağlaya, denizlere
Nasıl bakıyor gözleriniz.
Ya çocuklarınıza nasıl bakıyor?…
Kilitli bir kapı gibi mi hiç ışık sızdırmayan, yoksa hüzünle mi?
Gerçekleri saklayanlara,
Sahte Umut pompalayanlara,
Hayal satanlara,
Nasıl bakıyor gözleriniz?… hiç merak ettiniz mi? baktınız mı aynalara ?… ne var gözlerinizde?..
UMUT mu?….
